وطن یعنی همه آب و همه خاک--- وطن یعنی همه عشق و همه پاک
به گاه شیرخواری گاهواره --- - به روز و درد پیری ، عین چاره

وطن یعنی پدر ، مادر ، نیاکان--- به خون و خاک بستن عهد و پیمان
وطن یعنی هویت ، اصل ، ریشه--- سرآغاز و سرانجام همیشه
وطن یعنی محبت ، مهربانی--- نثار هر که دانی و ندانی
وطن یعنی نگاه هموطن دوست --- هر آنجایی که دانی هموطن اوست
وطن یعنی قرار بیقراری--- پرستاری ، کمک ، بیمارداری
وطن یعنی هوای کوچه ی یار --- در آن کو دل شکستن های بسیار
نگاهی زیرچشمی ، عاشقانه --- به کوچه آمدن با هر بهانه
وطن یعنی غم همسایه خوردن --- وطن یعنی دل همسایه بردن
وطن یعنی زلال چشمه ی پاک --- وطن یعنی درخت ریشه در خاک
ستیغ و صخره و دریا و هامون --- ارس ، زاینده رود ، اروند ، کارون
دنا ، الوند ، کرکس ، تاق بستان--- هزار و قافلانکوه و پلنگان
وطن یعنی بلندای دماوند --- شکیبا ، دل در آتش ، پای در بند
وطن یعنی شکوه اشترانکوه --- به دریای گهر استاده نستوه
وطن یعنی سهند صخره پیکر --- ستیغ سینه در سنگ تمندر
وطن یعنی وطن استان به استان --- خراسان ، سیستان ، سمنان ، لرستان
کویر لوت ، کرمان ، یزد ، ساری--- سپاهان ، هگمتانه ، بختیاری
طبس ، بوشهر ، کردستان ، مریوان--- دو آذربایجان ، ایلام گیلان
اراک ، فارس ، خوزستان و تهران--- بلوچستان و هرمزگان و زنجان
وطن یعنی سرای ترک با پارس --- وطن یعنی خلیج تا ابد فارس
بهشتی چشم را گسترده در پیش--- ابوموسی و مینو ، هرمز و کیش
وطن یعنی همه سازندگی ها--- رهایی از تمام بندگی ها
بریدن دست غیر از گردن نفت-- - صلای صبح ملی نفت
وطن یعنی ز هر ایل و تباری--- وطن را پاسبانی ، پاسداری
وطن یعنی دلیر و. گرد با هم--- وطن یعنی بلوچ و کرد با هم
وطن یعنی سواران و سواری--- لر و کرد و یموت و بختیاری
همه یک جان و یک دل بودن ما--- به دامان وطن آسودن ما
وطن یعنی دلی از عشق لبریز--- گره باف ظریف فرش تبریز
وطن یعنی هنر یعنی سپاهان--- حریر دستباف فرش کاشان
وطن یعنی کتیبه در دل سنگ--- تمدن ، دین ، هنر ، تاریخ ، فرهنگ
وطن یعنی همه نیک و بهنجار--- چه پندار و چه گفتار و چه کردار
وطن یعنی شب رحمت ، شب قدر--- شب جوشن ، شب روشن ، شب بدر
وطن یعنی هم از دور و هم از دیر--- سده ، نوروز ، یلدا ، مهرگان ، تیر
وطن یعنی جلال مانده جاوید --- ستون و سر ستون تخت جمشید
هزاران نقش و خط مانده در یاد--- صبا ، کلهر ، کمال الملک ، بهزاد
نکیسا ، باربد ، افسانه و چنگ --- سرود تیشه ی فرهاد در سنگ
سر و سرمایه های سرفرازی--- ابوریحان و خوارزمی و رازی
به اوج علم و دانش رهنوردی--- ابونصر ، ابن سینا ، سهروردی
به بحر عشق و عرفان ناخدایی--- عراقی ، رودکی ، جامی ، سنایی
وطن یعنی به فرهنگ آشنایی--- در لفظ دری را دهخدایی
وطن یعنی جهانی در دل جام--- وطن یعنی رباعیات خیام
وطن یعنی همه شیرین کلامی--- عفاف عشق در شعر نظامی
وطن یعنی نگاه مولوی سوز--- حضور نور در شمس شب و روز
وطن یعنی پیام پند سعدی--- زبان پیوسته در پیوند سعدی
وطن یعنی هوا و حال حافظ --- شکوه باور اندر فال حافظ
وطن یعنی تبیره ، دمدمه ، ***--- طلوع آفتاب شعر از طوس
وطن یعنی شب شهنامه خواندن--- سخن چون رستم از سهراب راندن
وطن یعنی رهایی زآتش و خون--- خورش کاوه و خشم فریدون
وطن یعنی زبان حال سیمرغ --- حدیث یال زال و بال سیمرغ
وطن یعنی امید نا امیدان --- خروش و ویله گرد آفرینان
وطن یعنی لگام و زین و مهمیز --- سواران قران و رخش و شبدیز
وطن یعنی گرامی مرز تا مرز --- وطن یعنی حریم گیو و گودرز
وطن یعنی دل و دستی در آتش --- روان و تن ، کمان و تیر آرش
وطن یعنی شبح یعنی شبیخون --- وطن یعنی جلال الدین و جیحون
وطن یعنی به دشمن راه بستن --- به اوج آریو برزن نشستن
وطن یعنی دو دست از جان کشیدن--- به تنگشتان و دشتستان رسیدن
زمین شستن ز استبداد و از کین--- به خون گرم در گرمابه ی فین
وطن یعنی اذان عشق گفتن--- وطن یعنی غبار از عشق رفتن
نماز خون به خونین شهر خواندن--- مهاجم را ز خرمشهر راندن
سپاه جان به خوزستان کشیدن --- شهادت را به جان ارزان خریدن
وطن یعنی هدف یعنی شهامت--- وطن یعنی شرف یعنی شهادت
وطن یعنی شهید ، آزاده ، جانباز --- شلمچه ، پاوه ، سوسنگرد ، اهواز
وطن یعنی شکوه سرفرازی --- وطن یعنی ز عالم بی نیازی
وطن یعنی گذشته ، حال ، فردا--- تمام سهم یک ملت ز دنیا
وطن یعنی چه آباد و چه ویران--- وطن یعنی همین جا ، یعنی ایران